Carta t’os pueblos de l’Estau espanyol

Nacional

Quiestas companyeras, amigas, chirmanas de totas as cantonadas de l’Estau espanyol que istos días salitz a la carrera pa dicir-le a lo Rechimen que si […]


Quiestas companyeras, amigas, chirmanas de totas as cantonadas de l’Estau espanyol que istos días salitz a la carrera pa dicir-le a lo Rechimen que si mos tocan a una mos tocan a totas.

Gracias. Con tot o nuestro amor. Gracias per fer-nos sentir a vuestra calor d’ista comunidat invisible que existe a tamás de tot y tot.
Gracias per meter lo cuerpo, que ye l’unico que tenemos as que soniamos con os mundos que levamos en os nuestros corazons.
Gracias per emplir plazas con risetas de complicidat.
Gracias per compartir que la desobediencia civil y l’autodeterminación son un ariete contra iste Rechimen d’o 78 – y a suya unidat indivisible – que pareixe disposau a tot.
Gracias per esfender que la tierra no se merca, que lo ciel no ye de dengún, y que os suenios no cullen en as suyas garcholas. Gracias per continar caminando, per seguir alzaus.

No nos represientan.

Porqué, encara que gasten millons pa explicar a lo mundo que la suya democracia ye eixemplar y ye consolidada, en realidat no tienen prou garcholas pa trancar tota la dignidat colectiva de qui luitamos per a memoria y per l’esdevenidero.

Porqué, encara que quieran seguir imposando-nos una Monarquía corrupta heredera d’a dictadura y a una clase politica filla d’o clientelismo y la economía d’a rechola, imos a seguir impugnando-la.

No, no nos represientan. Porqué mientres claman violentos a qui sufren a violencia policial, ells continan enriquindo-se vendendo armas y contribuyindo a guerras inchustas como la que agora padeixen os nuestros chirmans y as nuestras chirmanas kurdas.

Porqué tampoco no podemos asumir una deuta que han chenerau ellas, que vieda que podamos construyir un present y un futuro digno.

No nos represientan. Y per ixo no imos a acceptar que sigan afogando-nos como clase treballadera a las puertas d’unatra crisi economica.

Y no, tampoco no podemos – ni queremos – asumir “as contradiccions” d’una supuesta “democracia abanzada” que permite, con as atras supuestas “democracias abanzadas” d’a Unión Europea, que asistamos a la matanza cutiana en o Mediterranio, en a muga sud y en cada centro d’internamiento.

Per tot ixo, no imos a albandonar a batalla per un esdevenidero democratico pa las nuestras fillas.

Per tot ixo, nos femos nuestra a vuestra luita y a vuestra machia, porqué nomás con a disolución d’iste rechimen monarquico d’o 78, podemos empecipiar a construyir un esdevenidero chusto y en libertat.

Enta las plazas!
Guanyarem!


Català |
Castellano |
Galego |
Euskara |
Asturianu |
Aragonés |
English

18 d'octubre de 2019